EPO Erythropoietin Menselijke de Rode bloedcelproductie van Polypeptidehormonen

EPO Erythropoietin Menselijke de Rode bloedcelproductie van Polypeptidehormonen

Wat is erythropoietin (EPO)?

Erythropoietin is een glycoproteïne die door de nieren wordt geproduceerd en als EPO algemeen bedoeld. EPO is de oorzaak van rode bloedcelproductie; de rode bloedcellen zijn verantwoordelijk voor het dragen van zuurstof aan en door het bloed. Terwijl het menselijke lichaam natuurlijk EPO veroorzaakt, dankt aan recombinante DNA-technologie wij nu exogene die EPO hebben als Epoetin-Alpha- wordt bekend. Medisch, wordt deze vorm van EPO het meest meestal gebruikt om bloedarmoede te behandelen. In één keer, was Anadrol 50 of Oxymetholone een primaire strijder van bloedarmoede, maar Epoetin-het Alpha- is veel veiliger gebleken.

Erythropoietin (EPO) is een hormoon door de nier wordt geproduceerd die de vorming van rode bloedcellen door het beendermerg dat bevordert.

De niercellen die erythropoietin maken zijn gevoelig voor lage zuurstofniveaus in het bloed dat door de nier reist. Deze cellen maken en geven erythropoietin vrij wanneer het zuurstofniveau te laag is. Een laag zuurstofniveau kan op een verminderd aantal rode bloedcellen (bloedarmoede), of op hemoglobinemolecules wijzen dat zuurstof door het lichaam dragen.

Wat precies doet erythropoietin (EPO)?

Erythropoietin bevordert het beendermerg om meer rode bloedcellen te veroorzaken. De resulterende stijging van rode cellen verbetert de zuurstof-dragende capaciteit van het bloed. Als eerste regelgever van rode celproductie, erythropoietin zijn de belangrijke functies:

A, bevordert de ontwikkeling van rode bloedcellen.

B, stelt de synthese van hemoglobine, de molecule binnen rode bloedcellen in werking die zuurstof vervoerden.

Wat zijn de normale erythropoietin niveaus van (EPO)?

De normale niveaus van erythropoietin strekken zich van 4 tot 24 mU/ml (milliunits per milliliter) uit.

Verwante Producten

Hoe wordt het gebruikt?

Een erythropoietin test van (EPO) wordt gebruikt hoofdzakelijk helpen de oorzaak van bloedarmoede diagnostiseren. Het kan helpen kandidaten voor erythropoietin vervangingstherapie (b.v., mensen met chronische nierziekte) identificeren. Soms wordt het gebruikt helpen de oorzaak van teveel rode bloedcellen (polycythemia of erythrocytosis) of als deel van een evaluatie van een beendermergwanorde diagnostiseren.

Een EPO test wordt gewoonlijk bevolen in opvolgende aan abnormale bevindingen op een volledig bloedonderzoek (CBC), zoals een lage telling van rode bloedcel(rbc) en een lage hemoglobine en hematocrit. Deze tests vestigen de aanwezigheid en de strengheid van bloedarmoede en geven de aanwijzingen van de gezondheidszorgvakman in verband met de waarschijnlijke oorzaak van de bloedarmoede. Erythropoietin het testen wordt bevolen helpen bepalen als lage EPO de bloedarmoede veroorzaken en kan verergeren.

In mensen met chronische nierziekte, kan de test worden bevolen om de voortdurende capaciteit van de nieren te evalueren om voldoende erythropoietin te produceren. Als het erythropoietin niveau laag is, erythropoietin kan de vervangingstherapie helpen rode celproductie in het beendermerg verhogen.

Wat betekent het testresultaat?

Als een persoon anemisch is en erythropoietin de niveaus laag of normaal zijn, dan kunnen de nieren niet een passend bedrag van het hormoon veroorzaken.

Als een persoon anemisch is en erythropoietin de niveaus worden verhoogd, dan kan de bloedarmoede aan ijzer of vitaminedeficiëntie toe te schrijven zijn, of een beendermergwanorde.

Als een persoon teveel rode bloedcellen (RBCs) heeft en erythropoietin de niveaus worden verhoogd, dan is het waarschijnlijk dat bovenmatige erythropoietin – of door de nieren of door andere weefsels in het lichaam wordt geproduceerd. Deze voorwaarde wordt genoemd secundaire polycythemia.

Als er bovenmatige RBC-productie is en erythropoietin de niveaus normaal of laag zijn, dan is het waarschijnlijk dat polycythemia een oorzaak heeft die van erythropoietin productie onafhankelijk is. Deze voorwaarde wordt genoemd primaire polycythemia.